Maandagochtend, de auto in de schaduw, maar gaf om 08.30 uur al een temperatuur van 37 graden, heerlijk!

De zandwoestijn hadden we nog niet gezien, dus dat werd onze eerste stop. Inmiddels was de temperatuur opgelopen tot 40 graden, dus dat werd nog een leuke uitdaging. Heel erg ver in de woestijn kwamen we dan ook niet, het was iets te warm, maar het was wel ontzettend mooi.

Onze reis werd voortgezet naar Yosemite, een groot nationaal park met Giant Sequoias (bomen).
Onderweg zijn we nog even gestopt bij Mono Lake, een meer dat uit zuur water bestaat. Er is in dit water ook geen leven mogelijk.

Het duurde niet lang meer voordat we in Yosemite waren. We vielen van de ene verbazing in de andere. Dit landschap hadden we tijdens de vakantie nog niet gezien. Na elke bocht veranderde het weer en had je weer een mooi uitzicht.
Het is inmiddels traditie geworden om op zoveel mogelijk plekken naar de zonsondergang te kijken. Ook hier was er weer een plek waarop dit uitstekend kon. In tegenstelling tot alle andere keren, waren we nu ruim op tijd. We wisten dan ook niet goed hoe we hier mee om moesten gaan!
Zodra de zon onder was, werd het heel snel donker. We waren de parkeerplaats nog niet af of er liep een hert met haar jong. Het viel ons op dat ze niet schuw zijn, behalve als je net iets te dichtbij komt.

Bij het inchecken werd er een filmpje getoond van beren die heel makkelijk een auto open krijgen. Ze doorzoeken dan de hele auto op zoek naar wat lekkers en laten niets over van het interieur. Al het eten en drinken moest dan ook uit de auto worden gehaald.

De slaapplek was iets wat we deze vakantie nog niet eerder gezien hebben, een tent!! Helemaal terug naar de basis en alleen een bed. We kregen hele duidelijke instructies hoe we ons eten en drinken, maar zelfs toiletspullen moesten bewaren voor de beren. Alles moest in speciale containers die de beren niet open konden krijgen.

’s Nachts heeft Nadeche een Coyote horen huilen en viel daarna toch iets minder prettig in slaap.
Gelukkig zijn we heelhuids en zonder kleerscheuren wakker geworden. Ook de container en de auto waren nog heel.
Het ochtendritueel was toch iets anders, en buiten ons comfort, dan dat we gewend waren. Met onze toilettas en kleding onder onze armen gingen we onze douches tegemoet. Vooral voor Nadeche was het een minder prettige ervaring, gezien haar douches onder andere erg vies waren. Ze heeft dan waarschijnlijk ook nog nooit zo kort gedoucht.

We hadden de dag ervoor bij lange na niet alles van het park gezien. Robert had wat bezienswaardigheden uitgezocht die we zouden bekijken, waaronder twee watervallen. Helaas stonden deze al droog, maar we konden ons goed voorstellen hoe dit eruit heeft moeten zien.

Onze laatste stop op het park waren de Giant Sequoias. We wisten dat we daar een stukje voor moesten lopen, dus we gingen goed voorbereid op pad (genoeg cola en een beetje water!). Het was een enorme klim met enorme bomen. Al snel besloten we om alleen naar de ‘eerste grote’ boom te gaan, de Grizzly Giant. Maar wat was de moeite waard. Een enorme boom met takken zo dik als de grootste boom in Nederland. Wat voel je je dan ineens heel klein. Op adem komen moesten we zeker, mooie foto’s gemaakt en het werd alweer tijd om naar onze volgende bestemming te gaan.

San Francisco, here we come!!